بسط مدلهای پیش بینی و ارزشیابی اولسن و فلتهام و اولسن با لحاظ کردن ریسک ورشکستگی

سود حسابداری، فرض تداوم فعالیت و محافظه کاری حسابداری از مبانی طراحی مدل های پیش بینی و ارزشیابی اولسون(1995) و فلتهام و اولسون (1995) می¬باشد. با توجه به توان تأثیر گذاری ریسک ورشکستگی بر این سه عامل، این تحقیق ضمن تعدیل این مدلها با لحاظ کردن ریسک ورشکستگی به ارزیابی مقایسه ای مدلهای اولیه و تعدیل شده طی دو دوره تخمین 5 ساله (1382-1387) و 10 ساله (1382-1392) و با استفاده از داده های ترکیبی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می¬دهد لحاظ کردن ریسک ورشکستگی باعث بهبود قدرت مدلهای پیش بینی و ارشیابی اولسون (1995) و فلتهام و اولسون (1995) طی هر دو دوره تخمین 5 و 10 ساله می¬شود، اما به سبب رشد بی رویه قیمتها در سالهای 91 و 92 ، ارزشهای برآورد شده توسط هر دو مدل اولیه و تعدیل شده اولسون (1995) طی دوره تخمین 10 ساله به نحو معنا داری پایین تر از ارزشهای واقعی بازار است.نتایج تحقیق همچنین حاکی از برتری نسبی مدلهای مبتنی بر مدل اولسون (1995) نسبت به مدلهای مبتنی بر مدل فلتهام و اولسون (1995) می¬باشد.